νυμφιδίους εὐνὰς ϑανάτοις κεραϊζομένας

κεραΐζω (mit κείρω zusammenhangend, nach den Alten aber eigtl. ἐπὶ φϑορᾶς τῆς ἐκ τῶν ζώων κεραςφόρων), von Grund aus zerstören, verwüsten, plündern; vom Löwen, σταϑμοὺς κεραΐζων Il. 5, 556. 16, 752; πόλιν 16, 830 Od. 8, 516; pass. neben ἀλαπάζω Il. 24, 245; ἄστυ Her. 1, 88; τὰ χρήματα, von Dieben, 2, 121; Sp.; – von lebenden Wesen, umbringen, morden; Τρῶας Il. 2, 860, vgl. 21, 129; ϑῆρας Pind. P. 9, 21; νυμφιδίους εὐνὰς ϑανάτοις κεραϊζομένας Eur. Alc. 889; οἱ λέοντες τὰς καμήλους ἐκεράϊζον μούνας Her. 7, 125; τοὺς ἱκέτας ἐκ τοῦ νηοῦ, vertreiben, 1, 159; von Schiffen, in Grund bohren, 8, 86.